Gezien: Terra Masonica

Het was niet bewust zo gepland, maar afgelopen zaterdag heb ik Terra Masonica gezien. Dat was dus op de feestdag van Sint Jan de Doper, oftewel, precies 300 jaar nadat de Grand Lodge of London (later United Grand Lodge of England) werd opgericht, de ‘officiële startdatum’ van de Vrijmetselarij.

Dat was ook precies de aanleiding van de makers van deze documentaire om de wereld rond te reizen om te zien wat de huidige stand is van de Vrijmetselarij. De subtitel luidt dan ook “around the world in 80 lodges”, want ze hebben een behoorlijke ronde gemaakt.

De eerste loge die werd bezocht is “de loge zonder nummer”, de “moederloge” van Kilwinning waarvan de papieren terug gaan tot het begin van de 17e eeuw (dus een eeuw vóór ‘de start van de Vrijmetselarij’ en nog oudere papieren zijn verloren gegaan.

Vervolgens kruisen de makers de oceaan om de oudste loge van de Verenigde Staten te bezoeken. Dan gaat het zuidwaarts naar Brazilië en de meest zuidelijke loge op Vuureiland.

Hierna komt de meest noordelijke loge in de Noorse sneeuw. Van daar Frankrijk, het midden Oosten, Afrika en het verre Oosten.

De makers willen de variëteit in Vrijmetselarij gezien, maar zijn daar naar mijn mening niet helemaal in geslaagd. Er wordt slechts terloops melding gemaakt van “atheïstische” loges en vrouwen in Vrijmetselarij. Het had de makers gesierd als ze bij hun reizen bijvoorbeeld het hoofdkwartier van Le Droit Humain in Parijs hadden bezocht, het hoofdkwartier van The Honorable Order Of American co-Masonry in Larkspur (VS) of een vrouwengrootloge. Dat had aanleiding kunnen zijn om even iets te zeggen over deze variant.

Alles bij elkaar is Terra Masonica een aardige documentaire. Het is leuk om te zien hoe het er aan toe gaan in Afrika, Israel of India en de makers hebben een aantal bijzondere gebouwen en loges gevonden. Er zijn interviews met leden (van voorzittend meesters tot nieuwe leden) mooie beelden en wat achtergrond informatie.